Szlaki jeżdzieckie ( konne )
Szlak konny (inaczej jeździecki) - ogólnodostępny i oznakowany rodzaj szlaku turystycznego (najczęściej droga leśna), udostępniony bezpłatnie do użytku wyłącznie przez turystów poruszających się konno. Podstawowym symbolem szlaku konnego jest pomarańczowe koło na białym tle umieszczane wzdłuż szlaku. Szlaki konne można podzielić na nizinne i górskie.
Znakowanie szlaków:
Szlak konny
Do oznakowania przebiegu konnych (jeździeckich) szlaków turystycznych stosuje się następujące znaki:
* znak podstawowy - kwadrat o boku 150 mm w kolorze białym z umieszczonym centralnie pomarańczowym kołem o średnicy 60 mm.
* znak początku (końca) szlaku - kwadrat o boku 150 mm w kolorze białym z umieszczonym centralnie czarnym kołem o średnicy 100 mm i na nim symetrycznie umieszczonym pomarańczowym kołem o średnicy 60 mm.
* znaki zmiany kierunku przebiegu szlaku:
- znak umieszczany przed rozwidleniem: kwadrat o boku 150 mm w kolorze białym z umieszczonym znakiem skrętu w kształcie paska o szerokości 30 mm zagiętego pod kątem 90°
- znak umieszczany przed rozwidleniem - prostokąt o bokach 150 mm i 200 mm w kolorze białym z umieszczonym znakiem skrętu w kształcie paska o szerokości 30 mm zagiętego w połowie pod kątem 135°
- znak umieszczany na rozwidleniu - kwadrat o boku 150 mm w kolorze białym z umieszczoną centralnie pomarańczową strzałką o długości 150 mm i szerokości 30/90 mm
* znak informujący o zmianie kierunku szlaku lub umieszczony w miejscu gdzie przebieg szlaku nie może być wystarczająco oznakowany - kwadrat o boku 150 mm w kolorze białym z umieszczonym centralnie wykrzyknikiem ( wysokość wykrzyknika 120 mm, średnica kropki 30 mm ).
* znak informujący o postoju lub popasie - kwadrat o boku 200 mm w kolorze białym z umieszczonym na nim piktogramem głowy konia i nad nim czarnym zarysem dachu.
* znak informujący o stajni etapowej - kwadrat o boku 200 mm w kolorze białym z umieszczonym na nim piktogramem głowy konia i czarnym zarysem dachu i ścian stajni; u dołu znaku można podać odległość do stajni etapowej.
Na szlakach konnych stosuje się urządzenia informacyjne:
* drogowskaz o wymiarach 150 x 450 mm (w tym strzałka kierunkowa 110 mm), na białym tle w czarnym kolorze umieszcza się napis PTTK, numer szlaku, piktogram głowy konia, nazwę miejscowości i odległość w kilometrach lub godzinach albo piktogram popasu/postoju lub stajni etapowej i odległości w metrach. Krój i wielkość liter jak na rysunku; skróty km, h oraz m należy pisać małymi literami; w górach należy podawać odległość w godzinach marszu stępem. Na grocie strzałki znak podstawowy szlaku, na odwrocie drogowskazu nazwa jednostki znakującej.
* tabliczka o wymiarach 150 x 150 mm, na białym tle centralnie umieszczony czarny wykrzyknik (wysokość wykrzyknika 120 mm, średnica kropki 30 mm) - oznacza nakaz poruszania się ze zwiększoną uwagą lub konieczność zejścia z konia (stromy odcinek szlaku, zawały leśne, odcinki zabronione, inne przeszkody lub miejsca trudne, skrzyżowanie z ruchliwą drogą itp.).
* tabliczka z numerem szlaku o wymiarach 120 x 200 mm, na białym tle w czarnym kolorze numer szlaku i piktogram głowy konia, a obok po prawej stronie pomarańczowy znak podstawowy szlaku.
* tabliczka o wymiarach 200 x 200 mm na białym tle centralnie umieszczony pomarańczowy wykrzyknik (wysokość wykrzyknika 120 mm, średnica kropki 30 mm), a z lewej i prawej jego strony piktogramy głowy konia w kolorze czarnym - oznacza początek (lub koniec) wspólnego odcinka ze szlakiem pieszym lub rowerowym.
Źródło znaków: rowerempogorach.pl
Galeria
