Szlak Architektury Drewnianej

Kościół Najświętszej Maryi Panny w Andrzejówce

Kościół Najświętszej Maryi Panny w Andrzejówce - jest to drewniany obiekt wykorzystywany obecnie jako kościół rzymskokatolicki. Już XIV w. istniała w Andrzejówce parafia rzymskokatolicka. Obiekt ten to dawna cerkiew łemkowska zbudowana w stylu północno zachodnim, zbudowana z drewna. Została ona wybudowana w latach 1860-1864. Jest ona trójdzielna z kwadratowym prezbiterium oraz nawą, które są wzniesione w konstrukcji zrębowej. Posiada ona słupową wieżę, w której umiejscowiony był babiniec. JEst ona pochyła z nadwieszoną izbicą. W całości pokryta jest namiotowymi dachami, z makowicami zwieńczonymi pozornymi latarniami. Wszystkie ściany podbite są gontami. Przy prezbiterium od północy znajduje się niewielkich rozmiarów zakrystia.
Świątynia posiada trzy dzwony: św. Antoni z 1691 roku, Matki Boskiej Częstochowskiej z 1979 oraz św. Barbara z 1980 roku.

Wnętrze Kościoła Najświętszej Maryi Panny w Andrzejówce

W środku świątynia prezentuje się równie okazale. Główne miejsce zajmuje późnobarokowy ołtarz z XVIII wieku oraz znajdujący się w przednie części ikonostas, pochodzący XIX wieku ( niekompletny ). We wnętrzu znajdują się ikony Matki Boskiej oraz św. Mikołaja oraz kilkunastoletnie obręcze oraz dwa młotki, którymi wydzwaniano w czasie trwogi oraz podczas trwania nabożeństw. Z początku wieku XX pochodzą wrota carskie oraz diakońskie wraz z ikoną Wniebowzięcia NMP.
Nawa boczna przedstawia dwa retabula ( nastawy ołtarzowe ) barokowych ołtarzy z XVIII wieku. Znajdują się w nich ikony: Ukrzyżowanie Jezusa oraz Zdjęcie z Krzyża. Elementem nawy są również feretrony ( przenośne, obustronnie namalowane obrazy religijne w ozdobnych ramach ) przedstawiające Matkę Boską z Dzieciątkiem oraz św. Barbarę. Całe wnętrze nawy jak i świątyni nakryte jest pozornymi sklepieniami zwierciadlanymi, które są ozdobione figularną i ornamentalną polichromią z końca XIX wieku.

Milik 31, 33-370 Muszyna
GPS: 49°20'32.2"N 20°49'19.2"E