Kościół Ewangelicki w Nowym Sączu - ewangelicki kościół mieszczący się w dawnej kaplicy Przemienienia Pańskiego, przy franciszkanach. Powstał w 1297 roku, a po zniszczeniu wzniesiony ponownie w drugiej połowie XIV wieku. Znajduje się w nim do dzisiaj unikalny grobowiec, w którym leży Dobej Jan Gryfita Łowczowski ( 1553-1628). Był on dziedzicem Zabełcza i Wielopola. Kościół przebudowany w stylu gotyckim posiadał prostokątny kształt o długości 35 metrów i szerokości 11 metrów. Jego trójboczne prezbiterium od strony dzisiejszej ulicy Pijarskiej przeznaczone było dla 10 zakonników. Kościół obudowano również kaplicami.
GPS: N 49° 37' 34.488'' E 20° 41' 19.836''
ul. Pijarska 21, Nowy Sącz
Liczne powiększenia i przekształcenia na przełomie lat sprawiły że cały klasztor był dość dużą budowlą. W latach 1654-1672 powiększono między innymi kaplicę o trójczłonowy układ architektoniczny wieku barokowego. Środek budowli pokrywała kopuła, którą zwieńczono latarnią. Ozdobna stiukowa dekoracja wewnętrzna kopuły sprawiła, że przeznaczona była wyłącznie jako miejsce kultu, a w późniejszych czasach jej przeznaczeniem to grobowa kaplica. Dotrwała ona w takim stanie do dnia dzisiejszego.
Sarkofag Dobka Łowczowskiego, zajmujący centralną przestrzeń odrestaurowany został dość niedawno, pod koniec XX wieku. Przedstawiono w nim dziedzica bez stóp i rąk. Współcześni znawcy nie ustalili jak wyglądały kończyny. Posąg ten jest wykonany z czerwonego marmuru. Znawcy porównują go swoim znaczeniem i wartością historyczną do tych znajdujących się w kaplicy wawelskiej. Wieko sarkofagu przedstawiające postać rycerza zostało uszkodzone podczas okupacji hitlerowskiej. Ponadto znajdują się na nim również wykonane z piaskowca główki aniołów i głowa lwa.