Szlak Architektury Drewnianej

Zabudowa Uzdrowiskowa w Szczawnicy Zdrój

Zabudowa Uzdrowiskowa w Szczawnicy Zdrój - jest to zespół budowli w stylu szwajcarsko-tyrolskim. Przedstawia ona piękną górną zdrojową część miasta. Najbardziej zabytkowa część to okolice placu Dietla, gdzie budowle pozostają niezmienione od 1866 roku. Pochodzi ona przede wszystkim z czasów Szlayów. Do placu prowadzi ulica Zdrojowa, na początku której turystów wita willa Englander.
Całkowicie drewniana konstrukcja, której nazwa pochodzi od nazwiska jej żydowskiego właściciela stanowi początek szlaku zabudowy. Dalej wzdłuż ulicy Zdrojowej zlokalizowany jest kompleks sanatoriów, zbudowanych w czasie międzywojennym oraz w latach powojennych. Na samym końcu, przy placu znajdują się budynki Nowego Domu Zdrojowego, wraz z pijalną wó "Magdalena" i "Jan"..

Na placu Dietla wyróżnia się również kilka drewnianych willi: "Szwajcarka" z 1852 r. oraz "Holenderka" z 1853 r. Od placu w stronę kościoła wiedzie ulica Jana Wiktora, na którym zlokalizowano ciekawy zespół willi uzdrowiskowych. Pochodzą one z 2 połowy XIX wieku. Nieco dalej w stronę Parku Zdrojowego mieści sie mała neogotycka kapliczka zdrojowa z XIX wieku. W dalszej części ulicy wiodącej w kierunku parku znajdują się obiekty związane z działalnością hrabiego Adama Stadnickiego. Poniżej kaplicy znajduje się inhalatorium a nad placem Dietla murowane sanatorium Modrzewie. W Parku Górnym znajduje się kaplica, drewniane wille "Brat" i "Siostra" oraz pozostałości Dworca Gościnnego.
Stara część uzdrowiska Szczawnica to piękne miejsce na spacer. Czyste powietrze, niewysoka, w dużej części drewniana zabudowa i urokliwy klimat górskiego kurortu zapewniają wspaniałe przeżycia. W okresie XIX wieku Szczawnicę zwano "perłą polskich wód".

Na placu Dietla wyróżnia się również kilka drewnianych willi: "Szwajcarka" z 1852 r. oraz "Holenderka" z 1853 r. Od placu w stronę kościoła wiedzie ulica Jana Wiktora, na którym zlokalizowano ciekawy zespół willi uzdrowiskowych. Pochodzą one z 2 połowy XIX wieku. Nieco dalej w stronę Parku Zdrojowego mieści sie mała neogotycka kapliczka zdrojowa z XIX wieku. W dalszej części ulicy wiodącej w kierunku parku znajdują się obiekty związane z działalnością hrabiego Adama Stadnickiego. Poniżej kaplicy znajduje się inhalatorium a nad placem Dietla murowane sanatorium Modrzewie. W Parku Górnym znajduje się kaplica, drewniane wille "Brat" i "Siostra" oraz pozostałości Dworca Gościnnego.
Stara część uzdrowiska Szczawnica to piękne miejsce na spacer. Czyste powietrze, niewysoka, w dużej części drewniana zabudowa i urokliwy klimat górskiego kurortu zapewniają wspaniałe przeżycia. W okresie XIX wieku Szczawnicę zwano "perłą polskich wód".

Szczawnica , 34-460
GPS: 49°25'32.4"N 20°27'31.9"E