Został powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego a w lipcu 2003 roku zwiększono powierzchnię do 16,52 ha. Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów przyrodniczych, krajobrazowych i naukowych starodrzewia bukowo-jodłowego, będącego pozostałością Puszczy Karpackiej. Ochrona rezerwatu ma na celu zabezpieczenie zachowania starodrzewia bukowo-jodłowego ze względów przyrodniczych, krajobrazowych i naukowych, stanowiącego pozostałość Puszczy Karpackiej. Na obszarze rezerwatu objęty jest zespół buczyny karpackiej oraz niewielki fragment kwaśnej buczyny górskiej. Niektóre drzewa buka i jodły osiągają obwody pni dochodzące do 115 cm, a ich wysokość sięga nawet 40 m.

Obszar Rezerwatu Uhryń jest objęty ścisłą ochroną. Pierwsze kroki w kierunku ochrony tego obszaru podjęte zostały przez hrabiego Adama Stadnickiego w 1906 roku, co zostało oficjalnie potwierdzone urzędowo w 1924 roku. Początkowa nazwa rezerwatu to "Miedwidiczka". Po zakończeniu wojny teren ten został przejęty przez państwo.