Opis miejscowości Żegiestów Zdrój

Uzdrowisko leczy głównie choroby układu trawiennego, znane jest z reumatologii oraz leczenia związanego z nerkami. Dzięki występowaniu licznych źródeł mineralnych, głównie szczawy o mineralizacji w granicach 1,0-2,3 g/dm³, można było tutaj wykonać 4 ujęcia wód leczniczych ( źródło Anna oraz 3 odwierty: Żegiestów II, Zofia II, Andrzej II ). W wyniku występowania wyjątkowej struktury topograficznej, Żegiestów został podzielony na dwie strefy uzdrowiskowe: osiedle Żagiestów-Zdrój oraz przysiółek Łopata Polska, ze słynnym sanatorium "Wiktor".

Klimat o cechach podgórskich, umiarkowanie i silnie bodźcowy, z lokalnymi nieckami mikroklimatycznymi, moderowany przez otaczające obszary leśne. Podstawowe tworzywa uzdrowiskowe Żegiestowa to naturalne wody mineralne i klimat. W Żegiestowie - Zdroju leczy się m.in.: choroby układu pokarmowego, choroby układu moczowego, choroby układu oddechowego, schorzenia narządu ruchu.

Historia miejscowości Żegiestów Zdrój

Osada Żegiestów lokowana została przez biskupa Franciszka Krasińskiego, 26 lipca 1575 roku. Stosunkowo szybko, bo już w XVII w., w Żegiestowie wybudowano cerkiew. Powstanie cerkwi, nie zaś kościoła rzymskokatolickiego, związane było z obecnością na tym terenie prawosławnej ludności wołoskiej oraz ruskiej. Aż do połowy XIX w. losy Żegiestowa w niczym nie odbiegały od losów innych osad łemkowskich. Ludzie zajmowali się hodowlą, zaś później (w czasach rozbiorowych), po wprowadzeniu wysokiego podatku od bydła, rolnictwem. Wypoczywający tu kuracjusze byli kierowani do Żegiestowa z ramienia Funduszu Wczasów Pracowniczych i przez zakłady pracy, jak również przyjeżdżali na własną rękę. W uzdrowisku znajdowały się: sklep, restauracja, apteka, funkcjonowała biblioteka, odbywały się dancingi, koncerty, odczyty.