Opis Jaskinia w Pękniętej Kopie

Sama jaskinia jest zbudowana w litym piaskowcu, gdzie strop i ściany noszą ślady dopasowania. Jej wysokość to około 2 metry na całej długości, jedynie przy końcu zwęża się w szczelinę, która już nie jest dostępna. Dzięki występowaniu gruboławicowych piaskowców magurskich jaskinia przetrwała długie czasy geologiczne. Światło do jaskini dostaje się wyłącznie przez otwór wejściowy a z racji niewielkiej długości podlega zmiano meteorologicznym z powierzchni terenu.

Dojście do jaskini jest dość łatwe, Wędrując od strony Rytra szlakiem czerwonym opuszczamy go w okolicach zachodniego szczytu Wierchu nad Kamieniem ( 1084 m n.p.m.). Droga na północ wiedzie 300 metrowej długości ścieżką, która jest dość słabo wydeptana, aż dotrzemy pod Pękniętą Kopę 1068 m n.p.m. Samo wejście do jaskini widoczne jest dopiero po bliskim podejściu, na północnym stoku kopy, kilka metrów od drogi. Legenda głosi że korytarze jaskini mają się ciągnąć aż do starosądeckiego rynku. Sama jaskinia jest znana ludności miejscowej od 1939 roku, kiedy to K. Pieradzka podała wzmiankę o jej istnieniu. Skartowana została 17 grudnia 1988 r. przez Edwarda Borka i W. Ignacyka.