Opis szlaku Łomnica - Hala Łabowska - Hala Pisana - Łomnica

#1. Łomnica Zdrój - Schronisko PTTK na Hali Łabowskiej

Marszrutę zaczynamy spod przystanku PKS w Łomnicy-Zdroju. Dla zmotoryzowanych: zarówno 100 m. przed nim jak i za nim zlokalizowane są bezpłatne parkingi. Łomnica-Zdrój leży w Beskidzie Sądeckim, wzdłuż ujściowego odcinka potoku Łomniczanka. Wieś otaczają lesiste masywy górskie. Od zachodu wznoszą się Kicarz ( 703 m n.p.m.) i Groń ( 822 m n.p.m.), od wschodu Drapa ( 717 m n.p.m.) wchodząca w skład pasma Kiczory, natomiast od północy Parchowatka ( 1004 m n.p.m.), a dalej główny grzbiet Jaworzyny Krynickiej ( 1114 m n.p.m.) z kulminacjami Hala Pisana ( 1044 m n.p.m.) i Wierch nad Kamieniem ( 1084 m n.p.m.). Prawie w samym środku Łomnicy, w odległości 2,5 km od Popradu tryskają nad rzeczką liczne stróżki szczawy ziemno-alkaliczno-żelaziste o dużej zawartości dwutlenku węgla. Jeśli nie posiadasz napojów tuż przed przystankiem znajduje się źródełko wody pitnej Stefan.

Początkowo droga rozpoczyna się asfaltem, podążając za niebieskimi znakami szlaku turystycznego. Po minięciu tablicy Lasów Państwowych droga zmienia se na szuter. Po około 5 minutach od wyruszenia znajduje się kamienny krzyż. Wędrujemy przez moment w widłach potoku Łomniczanki, aby za kilkaset metrów dalej minąć zabudowania leśnictwa Łomnica. Znajduje się tutaj duża szkółka leśna prowadzona przez nadleśnictwo Łomnica. Parę minut później, w miejscu gdzie potok przepływa pod naszą ścieżką, skręcamy w lewo i wchodzimy do lasu. Następnie obniżamy się nieco, skręcamy w prawo. Po kamieniach i płytach skalnych przekraczamy Łomniczankę tuż pod malowniczym progiem skalnym na potoku. Od tej pory nasza ścieżyna staje się wąska i bardzo stromo, na przemian po skale i sypkich kamieniach prowadzi nas mocno w górę.

Po wyjściu z parowu ścieżka zaczyna się ostro piąć w górę, wiodąca przez bardzo strome (ok. 65 - 70 stopni) zbocze wśród rzadkiego lasu. Na tym krótkim odcinku wspinamy się około 200 metrów. Szlak biegnie przez częściowo otwarty teren. Możemy podziwiać stąd widok na pobliski szczyt Parchowatka ( 1004 m n.p.m.). Jednakże te widoki zaburza nam teren, po którym biegnie szlak. Trzeba bardziej zwrócić uwagę na usuwające się spod nóg kamienie. Ten odcinek, ze względu na strome podejście oraz podłoże uznawany jest za jedno z najtrudniejszych podejść w Beskidzie Sądeckim. W przypadku opadów deszczu bądź oblodzenia odcinek ten jest dość trudny do pokonania i może być niebezpieczny. Perć wije się stromo, wysoko ponad korytem Łomniczanki, osiągając po około 40 minutach widokową Halę Groń (950 m n.p.m.).

Na Hali Groń znajduje się stara, nieczynna bacówka. Roztacza się stąd ładny widok w kierunku wschodnim, na boczną grań Hali Łabowskiej, a z górnej części polany ukazują się też słowackie Tatry Wysokie. Później znów zagłębiamy się w las. Ścieżka w dalszym ciągu idzie mocno pod górę, lecz nie tak ostro jak wcześniej. Minąwszy halę, szlak prowadzi nas ponownie przez las, aby po niedługim czasie wprowadzić nas na niezwykle malowniczą Halę Skotarka ( 970 m n.p.m.), na której napotkamy dawne zabudowania pasterskie, zaś nasze oczy nacieszymy rozległą panoramą Pienin, Magury Spiskiej i Tatr Wysokich.

Początkowo trochę wspinaczki, gdyż przekraczamy szczyt 993, ale później łagodnie trawersujemy niewybitny garb, by znów wejść w las. Z początku pod górę, lecz niedługo potem już schodzimy. Szlak prowadzi nas gęstym lasem i wyprowadzają na rozdroże szlaków obok znajdującego się na skraju lasu kamienia poświęconego ks. Wł. Gurgaczowi - kapelana Polskiej Armii Niepodległościowej oraz żołnierzy poległych w latach 1948-49. W prawo odchodzi niebiesko znakowany szlak na Halę Łabowską (1 minuta). Warto skręcić w prawo i za czerwonymi znakami dojść w kilka minut do Schroniska Hali Łabowskiej ( 1061 m n.p.m.), dojście z Łomnicy zajmuje nam około 2h 25 min. Nieopodal schroniska znajduje się obelisk upamiętniający walki 1. Pułku Strzelców Podhalańskich z okupantem hitlerowskim, które rozegrały się tu w latach 1944-45.

#2. Schronisko PTTK na Hali Łabowskiej - Pisana Hala

My natomiast skręcamy w lewo i szlakiem czerwonym - równo z nim biegnie szlak przyrodniczy PPK im. hr. A. Stadnickiego - najpierw otwartą przestrzenią, by następnie wejść w las. Ścieżka biegnie teraz łagodnie: najpierw w przepięknym lesie buczynowym, później zaś wśród bujnych iglaków (jodły, świerki, rzadziej sosny). Po 2 h 25 min. od Łomnicy a po kilku minutach od rozdroża szlaków na Hali Łabowskiej znaki czerwone i zielono-białe rozłączają się i szlak przyrodniczy prowadzi nas na zalesiony szczyt Wierch nad Kamieniem ( 1084 m n.p.m.).
Na wierzchołku brak tablicy informującej o tym. Są tam tylko charakterystyczne, niebieskie paliki, wspomagające rośnięcie młodych drzew. Ścieżka obniża się i po kilku minutach doprowadza nas na widokową, ubezpieczoną barierkami ambonę skalną Czarciego Kamienia (1060 m n.p.m.), zwanego również Składziszczańską Skałą. W górnej części jego stromego fragmentu, na północnym stoku wzniesienia znajdują się efektowne wychodnie piaskowca, między innymi Czarci Kamień Czarcia Skała i Skamieniała Córka z których najwyższa jest Czarcia Skała. Od nich pochodzi nazwa góry. Również na północnym stoki Wierchu nad Kamieniem znajduje się największa w Beskidzie Sądeckim jaskinia - Jaskinia Niedźwiedzia (28 metrów głębokości i 611 metrów korytarzy) oraz Jaskinia w Pękniętej Kopie. Roztacza się stąd rozległa panorama Beskidu Niskiego, Beskidu Wyspowego oraz doliny Kamienicy Nawojowskiej. W dole pośród drzew możemy dostrzec skalną basztę Skamieniałej Córki.

Wracamy tą samą ścieżką, mijając szczyt Wierchu nad Kamieniem. 15 minut później Hala Średnia ( 1066 m n.p.m.) (zw. też Krajną lub Baranowską). Jeden z piękniejszych widoków na Kotlinę Sądecką. Położona jest na wysokości ok. 1066 m n.p.m. Jest to podłużna polana na płaskim niemal grzbiecie. Hali Barnowskiej udało się jednak uniknąć zalesienia dzięki leśniczemu z Nawojowej (1957-1990), który musiał się z tego corocznie tłumaczyć swoim zwierzchnikom. Dzisiaj coraz bardziej rozpowszechnia się już świadomość, że polany spełniają bardzo korzystną rolę przyrodniczą i turystyczną. Jednak nawet bez świadomego zalesiania niewypasane i niekoszone polany ulegają naturalnej sukcesji ekologicznej, ostatecznym efektem której jest las. Początkowym etapem tej sukcesji jest zarastanie polan borówczyskami. Obecnie Barnowską Halę pokrywają wielkie łany wybujałych borówczysk.

Mijamy mało rozległa widokowo Hala Martynowa. Za nią już wchodzimy do lasu. W nim 2 nagrobki (prawdopodobnie żołnierzy z okresu II wojny światowej). Po wyjściu z tego lasu (dochodzi w nim żółty szlak z Frycowej) rozległa Hala Pisana. Wzdłuż szlaku biegnącego halą ciągnie się szpaler limb, zasadzonych tu z polecenia hrabiego Adama Stadnickiego z Nawojowej. Wielka polana, od dawna już nieużytkowana, zarasta stopniowo borówczyskami i lasem. W jej górnej części pomnik poświęcony poległemu w tym miejscu Andrzejowi Kondzelewskiemu ps. "Błysk", który zginął tu podczas obławy, zorganizowanej przez gestapo. Większy niż na Hali Groń widok na Tatry, a na wschodzie ponadto Wierch nad Kamieniem oraz Hala Łabowska.

#3. Pisana Hala - Łomnica Zdrój / Piwniczna Zdrój

Przy rozdrożu szlaków opuszczamy czerwony szlak Beskidzki oraz Halę Pisaną, i przechodzimy na wędrówkę szlakiem żółtym, prowadzącym do Piwnicznej-Zdrój i dalej. 10 minut łatwego marszu później Przełęcz Bukowina ( 993 m n.p.m.) wraz z Halą o tej samej nazwie. Jest to przełęcz górska w Beskidzie Sądeckim położona na wysokości 993 m n.p.m. w głównej grani Pasma Jaworzyny Krynickiej , pomiędzy szczytami: Hala Pisana (1044 m n.p.m.) i nie mającym nazwy wierzchołkiem o wysokości 1012 m n.p.m. Porasta ją bukowy las. Z polany piękne widoki. Z początku zejście raczej łagodne. Przed wejściem w las - po lewej stronie - szałas. Należy on do grupy tzw. Szałasów Jarzębackich.

Od tego miejsca schodzimy stromą percią po rynnie w której znajdują się sporej wysokości skarpy z porastającymi je drzewami. Przekraczamy mało wybitny garb Gronia. 15 minut za nim pierwsze zabudowania przysiółka Jarzębaki. Tuż przed nimi skręcamy ostro w lewo. Początkowo podchodzimy trochę pod górę , ale potem - już w lesie - obniżamy się. Możemy podążać dalej szlakiem żółtym aż do Piwnicznej-Zdrój albo skręcić w lewo na szlak gminny zielony(jego sposób oznaczania to: na dole zielony pasek, a u góry biały) i udać się do miejsca wyruszenia na szlak - Łomnicy-Zdrój. Po przejściu prze łąkę skręcamy w lewo i przechodzimy przez potok. Odtąd leśna drożyna zamienia się w drogę szutrową, a za pierwszymi zabudowaniami Łomnicy w asfalt. Z tego miejsca 5 min. do głównej drogi, a nią 2-3 min. w górę do parkingu.